اگرچه استفاده از کودهای زیستی از سالهای گذشته مورد توجه قرار گرفته ولی در سالهای اخیر توجه بیشتری به این سیستم معطوف شده است. در این سیستم گیاهان میتوانند از عوامل تولید از جمله آب، مواد غذایی، نور و غیره به نحو مطلوبی استفاده نموده و در افزایش تولید مؤثر باشند و همچنین این کودها باعث جلوگیری از آلودگیهای زسیت محیطی میشوند. با توجه بـه اینکـه سالانه مواد غذایی زیادی از زمین خارج میگردد و جهت تغذیه گیاهان ناچار به استفاده از کودهـای شیمیایی میباشیم که این امر با اهداف کشاورزی پایدار سازگار نیست (بایبوردی و همکاران، 1380). امروزه در اکثر نقاط دنیا از جمله کشور ما، مصرف افراطی مواد شیمیایی برای دستیابی به عملکرد بالا در محصولات زراعی و جبران کمبود منابع تغذیهای باعث افزایش هزینههای تولید همراه با تخریب منابع خاکی، آبی و زیستی شده است (آلکساندر، 2006). آلودگی آبهای سطحی و زیر زمینی، فشردگی و کاهش باروری و همچنین خصوصیات فیزیکی مثبت خاکها، کاهش کیفیت محصولات کشاورزی بهویژه محصولات باغی، جدی بودن تخریب محیط زیست در اثر استفاده نامتعادل از نهادههای کشاورزی بخصوص کود شیمیایی و نیز کاربرد روشهای غلط، همگی باعث شدند تا در بیانیه جهانی غذا از حاصلخیزی خاک به عنوان کلید تحقق امنیت جهانی غذا نام برده شود (فتحی، 1382).
1-2- هدف از اجرای آزمایش
1- تأثیر کود بیولوژیک نیتروکسین بر روی عملکرد و اجزای عملکرد جو. 2- بررسی امکان تلفیق کود شیمیایی اوره با نیتروکسین و کاهش مصرف کود شیمیایی اوره. 3- رسیدن به پایداری در کشاورزی از طریق کاهش مصرف کود شیمیایی و خسارتهای زیست محیطی.
1-3- فرضیات آزمایش
1- کود بیولوژیک نیتروکسین موجب تولید عملکرد مطلوب در گیاه جو خواهد شد. 2- کاهش مصرف کود اوره در نتیجه مصرف کود نیتروکسین باعث دستیابی به عملکرد بهینه خواهد شد.
1-4- غلات
غلات به گروه بزرگی از گیاهان زراعی گفته میشود که دانه آنها در تغذیه مردم جهان و تهیه نان نقش عمدهای را بر عهده داشته وهمچنین در تغذیه حیوانات و پرندگان و مصارف صنعتی کاربرد وسیعی دارد. غلات شامل گیاهانی از جمله گندم، جو، یولاف، برنج، ارزن، ذرت، چاودار و سورگوم میباشد که از این گروه، گندم و جو در سطح وسیعی از زمینهای زراعی دنیا کشت میگردند بهطوریکه حتی در نواحی نیمه خشک که برای تولید محصول و رشد و نمو این گیاهان بارندگی نسبتاً کافی است کشت این محصولات موفقیتآمیز است. گندم، ذرت و برنج سه محصول مهم هستند که هریک نزدیک به 4/1 مقدار تولید سالانه کل غلات جهان را تشکیل میدهند و پنج گونه دیگر غلات یعنی جو، یولاف، چاودار، ذرت خوشهای و ارزن مجموعاً 4/1 میزان تولید سالیانه غلات را تشکیل میدهند ( خدابنده، 1384 ).
1-4-1- اهمیت غذایی غلات
غلات تأمین کننده هیدراتهای کربن ( نشاسته، قند و سلولز )، پروتئین، روغن، مواد معدنی و برخی ویتامینها میباشد. انسان میتواند قسمت اعظم پروتئین مورد نیاز روزانه خود ( 65 تا 80 گرم ) را با خوردن مقدار زیادی غلات تأمین کند. غلات ارزانترین مواد غذایی حاوی پروتئین و نشاسته میباشد. بر اساس بررسیهای ارائه شده توسط مؤسسه علوم غذایی ایران در سه استان سیستان و بلوچستان، آذربایجان شرقی و غربی 75 درصد پروتئین مصرفی روزانه افراد از غلات تأمین میشود. بهعلاوه نقش غلات در تهیه گوشت، لبنیات و تأمین مواد معدنی و غیره حائز اهمیت است (کردوانی، 1379 ).
1-4-2- اهمیت اقتصادی غلات