افزایش روز افزون جمعیت و بخصوص در کشورهای در حال توسعه و فراهم آوردن نیاز های آنان به ویژه تهیه غذا در تمام جوامع سیاست گذاران آن جوامع را بر آن داشته تا راهکار های مناسبی را مد نظر داشته باشند و یکی از این راهکار ها رونق دادن به بخش کشاورزی است و به طور مستقیم یا غیر مستقیم وابسته به بخش کشاورزی است .
بر این اساس با توجه به محدودیت اراضی مستعد برای کشاورزی و نیاز مسکن وجمعیت رو به رشد و ساخت سازهای قانونی و غیر قانونی گسترش بی حد و حساب شهرهاکه باعث شده زمین های مستعد کشاورزی را در خود ببلعد و باعث کاهش اراضی مستعد شده و هر سال از سطوح زیر کاشت کاسته می شود و این زنگ خطرجدی برای بخش کشاورزی می باشد.
با توجه به آن چه بیان شد تنها راه برای استفاده و بهره برداری از وضع موجود (محدودیت اراضی مستعد کشاورزی)استفاده بهینه از اراضی موجود می باشد و در این راستا با توجه به استعدادهر منطقه و پتانسیل اراضی،با مطالعه استعدادهای محیطی و نوع شرایط اقلیمی برنامه ریزی هایی انجام داد تا ضمن انتخاب گیاه مناسب و سازگاربا شرایط اقلیمی الگو و مدل کشت منطقه معرفی گرددو با توجه به کو 
هستانی بودن منطقه و زمین های با شیب تند و اختصاص یافتن اراضی مستعد در شهرستان رامسر و با بهره برداری از کشت دوم و تقویت و تشویق کشاورزان و پشتیبانی همه جانبه از این قشر ، ایجاد بازار و رقابت مناسب برای تولیدات کشاورزی می تواتد موثر باشد.
امالازم است با توجه به برخی مشکلات که در مصرف برخی از مواد غذایی در جوامع پیشرفته امروزی وماشینی شدن بیش تر کارها و عدم تحرک مناسب و بروز بیماری ها بر اساس مصرف برخی از مواد غذایی از جمله چاقی ،بیماری قلبی و عروقی،فشار و چربی خون به نوع کاشت گیاهان توجه شود . بیش از 90 درصد مصرف داخلی روغن های خوراکی کشوراز طریق واردات تامین می شود به این لحاظ لزوم برنامه ریزی بلند مدت و منسجم با هدف نیل به خود کفایی در تولید روغن های خوراکی غیرقابل انکارخواهد
